Errealitate harrigarria da, baina kirurgiarik gabe, hilik egongo nintzen.

[Lara  Govendoren iritzi-artikulua Cystic Fibrosis News Today-en]

Birika-transplante bikoitzik gabe hila egongo nintzen.

Hitz horiek hotzikarak eragiten dizkidate oraindik. Surrealista da, nire historia desberdina izan ziteken. Horretan ez pentsatzen saiatzen naiz, baina batzuetan emoziozko begiak egozten dizkidate egia horri buruz gogoeta egitean: nire transplantea baino lehen hiltzen ari nintzen.

Fibrosi kistikoarekin (FK) jaio nintzen, eta biriketako gaixotasuna beti izan zen oldarkorra. Nire egunak arnas-tratamenduak eta arnasbideak garbitzen pasatzen nituen, arnasbideak buxatzen zituen zikinkeria lodi eta likatsu baten bidez arnasa hartzeko borrokan ari nintzen bitartean. Arnasa hartzeak hainbeste esfortzu suposatzen zuen niretzat, energia kontserbatu behar izaten nuela. Bizirauteko moduan harrapatuta zegoen.

Buru-osasuneko sintomekin borrokatu nintzen. Ez dago justifikatzeko beharrik baina nire antsietatea justifikatuta zegoen. Arnasteko arazoak nituen, eta horrek antsietatea eragiten zidan, ezin nuelako arnasa berreskuratu, eztul-eraso batengatik zorabiatu edo lo nintzela hilko nintzela pentsaturik. Depresioa jasan nuen maiz. Etsigarria izan zen hainbeste egin nahi nuenean, nire gorputzak ez jarraitzeak. Halaber, ez zuen lagundu Fibrosi Kistikoko gaixoen batez besteko bizi-itxaropena etengabe nire buruan izateak.

2017an arnas gutxiegitasunean sartu nintzen. Transplantea egin baino sei aste lehenago, zain barneko antibiotikoek funtzionatzeari utzi zioten, eta nire gaixotasunak okerrera egin zuen. Nire birikak eztul egin eta itotzen ninduen mukosa bota baino azkarrago ari ziren betetzen. Birika berrien  aukera une ezin hobean iritsi zen.

Nire zirujauak nire biriketako argazki bat erakutsi zien gurasoei. Birikek gaixotasun larria zuten, eta arnasbideak markatu zituzten arnas infekzio ugariren ondorioz higatuta zeuden. Birikak hain higatutak zeudenez, ez zitzaidan denbora askorik geratzen.

“Ez dakigu nola arnasten duzun” , esan zieten nire gurasoei.

Harrigarria da zer gerta zitekeen pentsatzea jaso nituen birika berriak lortzeko deia jaso ez banu. Ez dut uste oraindik hemen egongo nintzenik.

Jainkoari esker transplantea aukera bat izan zen niretzat.

Mitoak gezurtatzen

Ez nuen birika-transplante bikoitza egitea aukeratu. Pertsona batzuek uste dute kirurgia hautazkoa izan zela, eta, beraz, utz iezadazue birformulatzen: aukeratu nuen bizitzea eta bide bakarra birika berriak lortzea izan zen. FKa duten birika ohiek ezin zuten nire gorputzari eutsi; huts egiten ari ziren. Medikuntza modernoaren eta ezezagun batek hiltzean bere organoak emateko duen erabakiaren menpe nengoen.

Etsigarria izan daiteke  jendeak nire bizitzari buruzko suposizioak egitea. Atseden ondo hartu eta kafe nahikoa hartu dudan egunetan, graziaz erantzun dezaket.Beste egun batzuetan, zaila da pertsona  osasuntsuekin hitz egitea,  ez baitute uste nire esperientzia benetakoa denik.

Nire bizitzaren ikuspegia erabat aldatu da, gertatu den guztiarengatik. Ez dut jakin nahi jendeak zer jasan duen, zuzenean ezagutzen ez badut. Zure esperientzia pertsonala entzun nahi dut.

Suposizioak hezkuntza bidez eta ulertzen ez ditugun gauzei buruzko elkarrizketen bidez zuzentzen dira. Pertsonek beren istorioak kontatzea ez da soilik ikasteko eta hazteko modua, baizik eta beste batzuei beren ikuspegia partekatzeko ahotsa emateko modua ere bai.

Agian mundua leku atseginagoa izango litzateke hitz egiten duguna baino gehiago entzungo bagenu eta, eman zaigun bizitza gehiago baloratuko bagenu.

Beste berriak: KONBINAZIO HIRUKOITZEKO CFTR MODULATZAILE BERRIAREN 3. FASEKO SAIAKUNTZEN DATUAK ESPERO DIRA